6 Aralık 2009 Pazar

krizalit

ve işte böyle kocaman dünyanın eteğinde kırılıyorum
her şeyi sana anlatmak istediğimi saklıyorum senden

o müzik sadece benim dünyamda çalıyor biz konuşurken
inanıyorum


sonra kandırıyorlar


yine baştan yürümeye başladığımda binalar üstüme kapanıyor çok ağır
bütün bunları ben istemediğime yemin ediyorum

kabullenemediğimiz bir sessizliğe kurban ediliyoruz
tabi , hep onlar yapıyor bunları

lütfen bak
rüzgar geliyor

ikimizin de kedisinin olduğu bir hayatta vals yapalım istedim bu defa

1 yorum: