yukarı bakılı

bende kaybolanları
sende kabul etmediğimden
sinire yol açan filolarca gemim
kilolarca insan bedeninde
bitkinim

ayaklanan romanlar olmak için
verilen şu çabayı ayıklayıp
Afrika kıtasına
hediye fısıldıyorum

zaaf öğütücümüzün bozuk olduğu şu günlerde
veremediğimiz hizmet
gölgesinde ezilecek güdük kahramanların ağzından dillendiriyor
ve bizlerden tüm sevenlere geliyor :

ben her işin en iyisini yaparım

cinnet

bolluğundan kırpılmadan
yaşamaktı o kareleri
şu zarafet


her defasında daha büyük yenilgileri
açık renkte çelenklerle karşılayabilmek gibiydi
büyümek
ki o zaman devrilmeden evriliyor da
bulaşmadan akıyordu derinin altından
alemin üstünden