23 Ağustos 2009 Pazar

Ferdi Özbeğen

Büklüm büklümüm ,
Dünya'dan uzak en yüksek tepede keyfim
yerde kırıntılar ,
ben yerdeyim.

Her kafadan çok sesli eğlencelerin uzağında
ertesi hiç düşünülmeyen gecelerin kör köşesinde
bombok bir odanın kenarında ağlayan çocuk var ,

O çocuk benim arkadaşım
şimdi konuşmuyoruz
ondan da uzağım.

Korkuyu beklerken
ve daha yeni
korkudan tepilmişken
kolluyorum koşulumu
ve bir batık gemi
canlanıp yüklenmiş bahtımı da
yola çıkmış servetiyle

pek sevgili yıldızlar
ne uzaksınız bana öyle değil mi ?
peki niye böyle uzaksınız ulan !

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder