Sen diye puslanan kiralık dairelerin tümüyüm
Başım dik , özgürlüğüm kanlı yol
Sen bilmezsin bu toprakların beyin tümörüyüm
Topraktan kağıt, gemi ; topraktan döl .
Bunun içindir ki her gece baralar kağlıyorum
Genetik foseptikte altınlar arıyorum
Gene bir komedide altı sisli mesajlar kol
Ardarda dara giren alengirle
Soluduğum ideolojik sıçramalar var , bunlar var.
Sen diye kendimi yalanlıyorum.
Yoktan topladıklarımı hırpalıyorum ancak
süt tozu bu gece köprüden yağmayacak..
Sen diye aynalara kıvranıyorum
Kalemimin kağıdı lekeli ;
lekelerce el şakası ,
dünya dahilinde tüm balonların kahkahasıyla gürültü bastırılabilir.
Kanıksıyorum.
Bu gece ay ;
kelimelerden çubuklarla dön dön dönüyor ufak hareketlerle mabedinin maverasına.
O bunu hep yapar.
fil :
hakikatten ağlar.
11 Temmuz 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder